آموزش عكاسي (قسمت پانزدهم)

كلوزآپ

عكاسي كلوزآپ1 يا ماكرو2 يكي از جالب‌ترين شيوه‌هاي عكاسي است. ما عادت داريم كه معمولاً اشياء و موجودات را از فاصله يك يا دومتري ببينيم، اما درصورتي كه تنها كمي به سوژه خود بيشتر نزديك شويد، پا به دنياي جديدي گذارده‌ايد با زيبايي‌هاي خاص خودش. حالا اگر اين فاصله عكسبرداري به چند سانتي‌متر تبديل شود، سوژه بسيار بزرگ‌تر از حد طبيعي خود ثبت خواهد شد و جذابيت تصويري بسيار زيادي به همراه خواهد آورد.

دوربين‌هاي عكاسي را مي‌توان به دو دسته عمده تقسيم‌بندي كرد: 1- دوربين‌هايي كه لنز آنها قابل تعويض نيست و صرفاً در محدوده تعيين شده لنز ثابت نصب شده بر روي آن مي‌توانيد قدرت مانور داشته باشيد، 2- دوربين‌هايي كه لنز آنها قابل تعويض بوده و مي‌توانيد انواع و اقسام لنزها براي كارهاي مختلف عكاسي را برايشان تهيه كنيد.

در دوربين‌هاي نوع اول مي‌توانيد با زدن كليد ماكرو وارد حالت كلوزآپ شويد. علامت ماكرو در اين دوربين‌ها به شكل يك گل لاله است و بايد جايي روي بدنه يا منوي دوربين خود اين علامت را پيدا كنيد. اكثر دوربين‌ها درحالت معمولي از حدود 30 سانتي‌متر تا بي‌نهايت مي‌توانند فوكوس كنند، اما درحالت ماكرو اين فاصله به حدود 5 سانتي‌متر كاهش پيدا مي‌كند، اما در دوربين‌هايي كه قابليت تعويض لنز دارند (SLR)3 دست عكاس براي ماكروگرافي بسيار باز است. بهترين روش تهيه يك لنز ماكرو براي آن است. برخي از لنزهاي نرمال يا تله يا زوم نيز داراي سوئيچ ماكرو هستند كه مي‌توانيد براي كاهش فاصله عكسبرداري از آنها استفاده كنيد. روش ديگر استفاده از عدسي‌هاي كلوزآپ است كه قيمت آنها ارزان است و بر روي لنز معمولي دوربين نصب و باعث كاهش فاصله عكسبرداري مي‌شوند . وسيله ديگري كه مي‌توانيد براي اين منظور از آن استفاده كنيد، حلقه‌هاي افزايش فاصله كانوني «EXTENSION TUBE» است كه بين بدنه و لنز دوربين نصب مي‌شود و به وسيله آن مي‌توان فاصله بين لنز تا سطح فيلم عكاسي يا حسگر دوربين ديجيتال را افزايش داد و درنتيجه فاصله عكسبرداري كاهش پيدا مي‌كند. يكي ديگر از روش‌هاي متداول بين عكاسان در عكاسي كلوزآپ، وارونه كردن لنزها به وسيله واسطه‌هايي است كه سازندگان دوربين عرضه مي‌كنند. اين واسطه به رزوه جلوي لنز كه محل نصب فيلتر است، پيچ مي‌شود و طرف ديگر واسطه مذكور به بدنه دوربين اتصال مي‌يابد و درواقع پشت عدسي لنز رو به موضوع قرار مي‌گيرد. با اين تكنيك مي‌توانيد بزرگنمايي موضوع را تا ده‌برابر افزايش دهيد.

حالا مي‌پردازيم به تكنيك‌هاي كلوزآپ؛ اگر بخواهيد عكس‌هاي ماكروي خوبي بگيريد، نياز به سه پايه داريد. چون در عكاسي ماكرو بزرگنمايي زياد است، طبيعتاً لرزش‌هاي دست شما تشديد مي‌شوند و اثر نامطلوبي بر روي عكس مي‌گذارند و به همين دليل حتي در سرعت‌هاي بالاي دوربين عكاسي هم استفاده از سه‌پايه توصيه مي‌شود. درصورتي كه به خاطر داشته باشيد در شماره‌هاي پيشين درمورد عمق ميدان عكس صحبت كرديم، يكي از مهم‌ترين مواقعي كه عمق ميدان اهميت پيدا مي‌كند، عكاسي ماكرو است.

در عكسبرداري ماكرو به علت كم بودن فاصله عكاسي، عمق ميدان بسيار كم است و از حدود يك سانتي‌متر بيشتر نمي‌شود و تنها قسمتي از سوژه شما واضح مي‌افتد. براي رفع اين مشكل مي‌بايد ديافراگم دوربين خود را ببنديد و سعي كنيد حدالامكان از كمترين اندازه ديافراگم «بزرگ‌ترين عدد آن» استفاده كنيد.

البته همانطوري كه مي‌دانيد با بستن ديافراگم ميزان نور ورودي به دوربين كاهش پيدا مي‌كند و از طرفي نيز با بالا بردن سرعت دوربين نيز بازهم شدت نور ورودي كاهش مي‌يابد. براي رفع اين مشكل دو راه‌حل وجود دارد كه مي‌توانيد حتي تواماً نيز آنها را به كار ببريد. اولاً بايد نور موجود بر روي سوژه را افزايش دهيد، ثانياً با بالا بردن حساسيت دوربين خود يا استفاده از فيلم‌هايي با حساسيت بالا مي‌توانيد اين نقيصه را جبران كنيد.

دقت كنيد در عكاسي كلوزآپ يا ماكروگرافي بهتر است از زمينه‌هاي محو يا ساده و مسطح استفاده كنيد، حتي مي‌توانيد از يك زمينه ساختگي مثلاً يك صفحه كاغذ با رنگ مناسب در پشت سوژه بهره جوييد. در اين صورت موضوع شما بيشتر و بهتر جلب‌توجه مي‌كند.

معمولاً توصيه مي‌شود كه در عكاسي كلوزآپ از فلاش دوربين استفاده نشود، زيرا فلاش اكثر دوربين‌ها براي عكاسي از فواصل نزديك ساخته نشده و هنگام عكسبرداري از فواصل خيلي نزديك به علت پرنور كردن سوژه جزييات آن را از بين مي‌برد. البته براي عكسبرداري ماكرو فلاش‌هاي خاصي وجود دارد كه دور لنز دوربين قرار مي‌گيرد و نور بهتري به سوژه مي‌تاباند.

اشياي كوچك زيبايي در طبيعت وجود دارد كه از آن جمله مي‌توان قطرات آب باران، شبنم روي برگ‌ها، گل‌هاي كوچك، پروانه‌ها و... را نام برد و شما مي‌توانيد با استفاده از تكنيك‌هاي فوق عكس‌هاي زيبا و جالبي از آنها بگيريد.

1- Close–up photography

2- macrophotography

3- single lens reflex

آموزش عكاسي (قسمت چهاردهم)

عكاسي از كودكان

زيباترين عكس‌هايي كه ديده‌ايم به كودكان اين گل‌هاي نوشكفته و شاداب تعلق دارد و شما مي‌توانيد با گرفتن عكس‌هاي زيبا از حالت‌هاي مختلف كودكان، زمان را براي آنها متوقف سازيد، مي‌گويند: عكس‌هاي بچه‌هايت را به من نشان بده تا بگويم عكاس خوبي هستي يا خير؟!»

در هنگام عكاسي پرتره از كودكان بهتر است آنها را آگاه نكنيد تا بتوانيد حالت هاي طبيعي آنان را ثبت كنيد

براي گرفتن عكس از كودكان بايد صبور و محتاط بود و اگر صبور و با حوصله باشيد امكان عكس گرفتن از تغييرات گوناگون بي‌پايان و پر از احساسات كودكان را خواهيد داشت.

كوكان عموماً هنگام عكسبرداري رسمي قيافه ويژه مي‌گيرند و از حالت عادي خارج مي‌شوند. توصيه مي‌شود حتي الامكان آنها را آگاه نكنيد و زماني كه متوجه نيستند از آنها عكس بگيريد و هرگز به كودك نگوييد كه حالت طبيعي به خود بگيرد. اين حرف شما باعث مي‌شود كه كودك حتماً حالت مصنوعي به خود بگيرد و لطف تصوير از بين برود و همچنين هرگز به كودك نگوييد كه بخندد بلكه مطلب خنده‌دار به او بگوييد تا بي‌اراده بخندد.

در عكاسي از نخستين روزهاي تولد كودك درصورتي كه از فلاش استفاده مي‌كنيد روي فلاش را با چند لايه دستمال‌كاغذي سفيد بپوشانيد تا شدت نور به چشم نوزاد آسيب نرساند.

انتخاب زمينه‌هاي ساده براي عكس كودك مهم است زيرا زمينه‌هاي شلوغ سبب انحراف توجه بيننده از كودك به مسائل غيراصلي مي‌شود.

در هنگام عكسبرداري، حضور افراد آشنا كه بتوانند توجه كودك را به خود معطوف دارند، سبب ايجاد شرايط مطلوب درجهت گرفتن عكس‌هاي گويا و خوش حالت مي‌شود.

در هنگام عكسبرداري، حضور افراد آشنا كه بتوانند توجه كودك را به خود معطوف دارند،

 سبب ايجاد شرايط مطلوب درجهت گرفتن عكس‌هاي گويا و خوش حالت مي‌شود.

 

بهتر است هنگام عكاسي از كودك زانو بزنيد و دوربين را به تناسب قد كودكان قرار دهيد. هرگز به طور ايستاده و از زاويه بالا و سرازير از كودك عكس نگيريد، زيرا باعث خواهد شد كه سر كودك بزرگ و پاهاي وي كوچك شود و تحقير شده جلوه كند. حالت‌ها و حركت‌هاي كودكانه، داراي نشاط و شادابي ويژه‌اي است اگر بتوانيد آن را در عكس ثبت كنيد اطمينان داشته باشيد لحظه‌ها را شيرين و ماندگار كرده‌ايد.

همه چيز در كودك زيبا و خوشايند است و بايد از كودكان همان‌گونه كه هستند عكس گرفت. وقتي كودك آماده خواب مي‌شود، تلويزيون تماشا مي‌كند، يا به تلفن جواب مي‌دهد يا دزدكي از يخچال چيزي برمي‌دارد، نقاشي مي‌كند و در جنب و جوش است. همه و همه مي‌تواند موقعيتي براي خلق بهترين عكس‌ها شود.

اگر پدر و مادر هستيد به شما سفارش مي‌كنم، از اولين اتفاق‌هايي كه در زندگي كودكان اتفاق مي‌افتد عكسبرداري كنيد. هنگام تولد در بيمارستان، جشن تولد، هنگام رويش دندان‌ها، به هنگامي كه دوچرخه برايش مي‌خريد. اولين روز كودكستان و دبستان، اولين مسافرت و... اين لحظه‌هايي نادر و گرانبها را در دفتر خاطرات او ثبت كنيد. بعدها، اين عكس‌ها براي فرزند شما لطف بيشتري خواهد داشت و روزي را تجسم كنيد كه فرزند شما به سن كهولت رسيده است و اين عكس‌ها را به نوه‌هايي خود نشان مي‌دهد آيا لذتي بالاتر از اين مي‌شناسيد؟

آموزش عكاسي (قسمت سيزدهم)

اصول كادربندي

اگر از اغلب عكاسان تازه‌كار و آماتور بپرسيم مثلاً مي‌خواهيم از انساني عكس بگيريم كه پشت‌سر او دريا يا جنگل و نظاير آنها قرار گرفته است، محل قراردادن انسان در اين تصوير كجاست؟ به احتمال زياد جواب مي‌دهند: در وسط عكس، اما اين نظريه صحيح نيست. براي عكسبرداري پرتره ممكن است كه هنوز اين روش مورد قبول قرار گيرد، ولي در عكس‌هاي زيبا و هنري بايد محل ديگري را براي موضوع انتخاب كرد.

عكس فوق داراي پيش زمينه گلها، ميان زمينه كوه ها و پس زمينه ابر ها مي باشدو از لحاظ كادربندي عكس كاملي محسوب مي شود

به وسيله دو خط موازي فرضي بايد كادر عكس را از لحاظ طولي به سه قسمت مساوي تقسيم كرد. همچنين با دو خط موازي ديگر نيز كادر عكس را از نظر عرضي تقسيم كرد.

به اين ترتيب كادر عكس به 9 قسمت مساوي تقسيم مي‌شود. درضمن چهارخط مذكور همديگر را در نقاط D و C، B و A قطع مي‌كنند كه بهتر است سوژه در يكي از اين چهار نقطه قرار گيرد. درضمن اگر زمين و آسمان يا انتهاي درختان و ابرها روي خط مستقيمي به هم مي‌رسند اين خط بايد به يكي از دو خط افقي فرضي - كه ذكر شد - منطبق شود. همچنين اگر سوژه اصلي را يك ستون يا درخت يا انسان و نظاير آن تشكيل مي‌دهد، آن را بايد منطبق به يكي از دو خط عمودي فرض كرد. قوانين مربوط به كادربندي در عكاسي با قوانيني كه در نقاشي به كار گرفته مي‌شود يكسان است و مي‌توان آنها را در كتاب‌هاي مربوط به نقاشي ملاحظه در عكاسي عمل كرد، و درصورت درنظر گرفتن آنها تصاوير زيبايي خواهيد داشت.

الف) تصوير نبايد به قسمت‌هاي مساوي تقسيم شود، همانطور كه در توضيحات فوق اشاره شد اغلب عكس‌هايي كه از مناظر گرفته مي‌شود، خط افقي يا عمودي تصوير در وسط عكس گنجانده مي‌شود. ولي اين عمل باعث مي‌شود كه كانون جاذبه در عكس پديد نيايد و نگاه بيننده در عكس سرگردان شود و به موضوع خاصي معطوف نشود. حال بايد خط تقسيم‌كننده تصوير را كمي بالاتر يا پايين‌تر از مركز عكس قرار دهيم تا دو بخش عكس باهم تفاوت پيدا كند و چشم به فضاي بزرگ‌تر معطوف شود. اين مسئله در عكس‌هاي عمودي نيز لازم الاجرا است و خط عمودي نيز بايد كمي عقب‌تر يا كمي جلوتر از مركز عكس قرار بگيرد.

ب) در عكس بايد نقطه جاذبه‌اي وجود داشته باشد و اگر شما كاغذ سفيدي را درنظر بگيريد، اين كاغذ به خودي خود كشش و جاذبه‌اي را براي بيننده و دقت او به فضاي سفيد ايجاد نمي‌كند. اما اگر در همين صفحه نقطه كوچك سياه رنگي رسم كنيم، در اولين نگاه بي‌اختيار و بدون مقاومت و به سادگي نظر بيننده به اين نقطه جذب مي‌شود. بنابراين مي‌توان گفت كه عكاس مي‌تواند نگاه بيننده را در اختيار خود بگيرد و به هر جا كه مايل است بكشاند. توانايي در به وجود آوردن يك نقطه جاذبه و كشش را بايد با تمرين و عكس گرفتن از موضوعات متفاوت با ابعاد مختلف به دست آورد.

به علت وجود پسربچه در نقطه كانوني عكس نگاه بيننده به طرف وي جلب مي شود

ج) نقطه كانوني عكس: هر نقطه‌اي كه در تصوير وجود داشته باشد و نظر بيننده بلافاصله با آن معطوف شود، نقطه كانوني عكس ناميده مي‌شود. هر تصوير بايد حداقل يك نقطه كانوني داشته باشد. البته بايد درنظر داشت كه نقطه كانوني حتماً نبايد به صورت نقطه باشد، بلكه مي‌تواند به صورت خط، تصوير دو بعدي يا سه‌بعدي، كوچك يا بزرگ باشد. استفاده صحيح از نقاط كانوني و به كار بردن دقيق و حساب‌شده آنها در تصوير اهميت زيادي در گيرايي و جاذبه عكس‌هاي زيبا و جالب دارد. در مواقعي كه توجه بيننده عكس به چندين موضوع كوچك و بزرگ در يك محل جلب مي‌شود، عبارت فضاي كانوني بيشتر از نقطه كانوني مصداق پيدا مي‌كند.

د- نگذاريد چشم بيننده از عكس خارج شود. دقت كنيد كه خطوطي كه چشم بيننده را به داخل عكس جذب مي‌كنند، نبايد طوري باشد كه چشم را از عكس خارج كنند، به عبارت ديگر نقطه برخورد و جمع‌شدن خطوطي كه در تصوير هستند، بايد به نقطه كانوني يا فضاي كانوني تصوير ختم شوند.

هـ- توازن را در تصوير حفظ كنيد. در تصاوير معمولاً موضوع‌ها نسبت به دوري و نزديكي، كوچك‌تر و بزرگ‌تر هستند و به همين سبب به عكس عمق مي‌بخشند. ما بايد از اين كوچكي و بزرگي موضوع‌ها در عكس استفاده كنيم. به خاطر داشته باشيد، براي كمك به زيبايي تصوير بايد توازن را در سطح عكس حفظ كنيم.

آموزش عكاسي (قسمت دوازدهم)

پرتره

به تصاويري كه از تمام تنه، نيم‌تنه و يا از صورت تهيه شده باشد، پرتره گفته مي‌شود.

براي گرفتن پرتره با دوربين‌هاي ديجيتال يا فيلمي 135 ميلي‌متري بايد فاصله كانوني لنز دوربين بين 85 تا 135‌ميلي‌متري باشد، زيرا اينگونه لنزها تصويري به طور دقيق مأنوس با چشم انسان را ايجاد مي‌كنند. معمولاً قبل از عكسبرداري از چهره به دقت از زواياي مختلف و شرايط نوري متفاوت آن را ارزيابي كنيد تا در بهترين وضع ممكن بتوانيد عكاسي را شروع كنيد.

لبه كلاه موضوع در اين پرتره مانع رسيدن نور شديد به صورت شده و به لطافت موضوع كمك كرده است

در اين پرتره نور از كنار به موضوع تابيده است و با توجه به تفاوت زياد نور در دوطرف صورت موضوع برجسته تر ديده مي شود

در هنگام عكاسي پرتره به نكات زير توجه داشته باشيد:

1- در موقع عكسبرداري بسياري از مردم به دوربين خيره مي‌شوند و كمي حالت وحشتزدگي پيدا مي‌كنند، براي رفع اين اشكالي خيلي دوستانه به مدل دستور دهيد كه سر خود را پايين آورده و دوباره بالا بياورد. با انجام‌دادن اين عمل مدل حالت آرامش‌بخشي به خود گرفته و باعث ايجاد حالت طبيعي در عكس مي‌شود.

2- هنگام عكاسي از افراد كم‌مو نورپردازي را از زاويه 45 يا 90 درجه انجام دهيد «نور كنار يا پهلو» سر مدل را بالا نگه داريد و اعتماد به نفس او را تقويت كنيد.

3- براي پنهان كردن غبغب از زاويه‌اي پايين‌تر از سر مدل عكس بگيريد و گردن مدل را به طرف پشت برانيد تا غبغب ناپديد شود.

4- بهتر است مواظب چين و چروك چهره و لباس مدل باشيد با نورپردازي ملايم و استفاده از فيلترهاي سافتن «نرم‌كننده تصوير»‌ مي‌توان چهره اشخاص را لطيف‌تر نشان داد.

5- درصورتي كه نورپردازي تنها با يك منبع نور است، (فلاش يا نورخورشيد) رعايت نكات زير به زيبايي عكس شما كمك خواهد كرد.

با استفاده از فيلتر نرم كننده تصوير بر روي لنز دوربين مي توانيد مي توانيد لطافت تصوير را بيشتر كنيد

الف – از عكاسي در فضاي آزاد موقعي كه خورشيد درست بالاي سر شخص باشد خودداري كنيد، زيرا چنين زاويه‌اي باعث تاريكي چشم‌ها و ايجاد سايه غليظ بيني و سايه چانه و گونه‌ها بر روي صورت مي‌شود و از جذابيت تصوير مي‌كاهد.

ب- اگر نور به طور مستقيم از پشت‌سر عكاس و روبه‌روي چهره به موضوع بتابد، صورت را تخت و بدون سايه نشان مي‌دهد، چهره در چنين نوري سرد و كمي چاق به نظر مي‌آيد.

اگر با زاويه 30 تا 45 درجه نور به صورت تابيده شود، نيمي از چهره روشن و نيمه ديگر در سايه قرار مي‌گيرد و درنتيجه چهره لاغرتر و درعين‌حال برجسته و جذاب‌تر ديده مي‌شود.

به خاطر داشته باشيد يك عكاسي متبحر قبل از هر چيز بايد يك روانشناس خوب باشد. پس بايد درمورد خصوصيات افراد مطالعه كنيد تا شناختتان درمورد آنها تكميل شود و بدانيد كه تصوير گرفته شده توسط شما مبين خصوصيات اخلاقي‌تان است. اگر بتوانيد احساسات خود را در عكس‌تان بگنجانيد، مطمئن باشيد كه در اين شيوه از عكاسي موفق شده‌ايد.

آموزش عكاسي (قسمت يازدهم)

تكنيك ضدنور

در عكاسي، ضدنور به موضوعي گفته كه نور از پشت به آن تابيده باشد يا اينكه به طور مستقيم از منبع نور عكس گرفته شود كه اصطلاحاً در زبان انگليسي به آن «Back-Lighted» مي‌گويند.

نور پشت زيباست، داراي تضاد است، از لحاظ گرافيكي ساده، از لحاظ زيبايي‌شناسي هيجان‌انگيز، از لحاظ فني دشوار و داراي كشش‌هاي بالقوه فراواني است.

در صورت استفاده از حالت هاي اتوماتيك دوربين عكاسي ضدنور

 موضوع به صورت سياه رنگ و زمينه عكس به صورت طبيعي ثابت خواهد شد

نور پشت دو خاصيت دارد، يكي اينكه دشوارترين نور در نورپردازي براي عكاسي است و دوم اينكه جالب‌ترين، خلاق‌ترين و زيباترين شكل نورپردازي است.

عكاسان مبتدي در برخورد اول با چنين صحنه‌اي دست و پاي خود را گم مي‌كنند و درمي‌يابند كه عكس گرفتن از اين‌گونه صحنه‌ها مستلزم تمرين‌هاي مداوم و ديد ماهرانه‌اي است، اما براي حرفه‌اي‌ها نور پشت همان خميرمايه‌اي است كه با آن شاهكارها را خلق مي‌كنند و بدون شك هر بيننده آگاه و مطلع تفاوت يك عكس معمولي را با تابش نور از مقابل و تصوير سه‌بعدي و ظريفي از همان صحنه كه به شيوه ضدنور گرفته شده است را به خوبي مي‌داند.

در مواقعي كه خورشيد به صورت سو‍ژه اصلي مطرح مي باشدبراي زيباتر شدن عكس

مي توان از پيش زمينه هايي مثل ابرها و آب و درخت استفاده كرد.

دقت كنيد براي افزايش عمق ميدان عكس از ديافراگم هاي بسته مثل 22 استفاده كنيد

براي اجراي اين تكنيك هيچ مشكل خاصي وجود ندارد، فقط باتوجه به اينكه در اين‌گونه عكاسي لنز دوربين به طور مستقيم روبه‌روي نور قرار مي‌گيرد. بايد چند نكته اساسي زير را به خاطر بسپاريد:

1- بازتاب ناخواسته نور در لنز كه به وسيله تابش مستقيم نور آفتاب يا فلاش به سطح لنز پديد مي‌ايد.

2- كنتراست بيش از حد كه از اختلاف بين تيره‌ترين و روشن‌ترين قسمت‌هاي موضوع به وجود مي‌آيد. (كنتراست عبارت است از شدت دامنه روشنايي تا تيرگي قسمت‌هاي مختلف تصاوير رنگي يا شدت دامنه سفيدي تا سياهي در تصاوير سياه و سفيد).

3- محاسبه ميزان نور لازم با روش صحيح كه حالت و نتيجه مطلوب را عملي سازد.

با استفاده از روش ضد نور مي توان موضوعات عادي را به صحنه هاي جالبي تبديل كرد

براي جلوگيري از بازتاب ناخواسته نور در لنز كه باعث خرابي عكس مي‌شود و شفافيت آن را كاهش مي‌دهد، استفاده از آفتابگير «Hood» بر روي لنز الزامي است آفتابگيرها حلقه‌هاي لاستيكي يا فلزي توخالي هستند كه بر روي لنز نصب مي‌شوند و از ورود نورهاي مزاحم به داخل لنز جلوگيري مي‌كنند.

براي مسلط شدن بر مشكل كنتراست بيش از حد بايد يك بار از بخش روشن تصوير نورسنجي و يك‌بار نيز از بخش تيره موضوع نورسنجي كنيم، سپس ميانگين اين دو بخش نور را ملاك عمل براي گرفتن عكس قرار دهيم.

اگر بخواهيم جزئيات قسمت‌هايي را كه در سايه قرار گرفته‌اند، بهتر مجسم سازيم، بايد براي محاسبه ميزان نور لازم ابتدا به چهره موضوع نزديك شويم و از فاصله حدود 25‌سانتي‌متري آن را نورسنجي كنيم و سپس به عقب برگرديم و بدون نورسنجي مجدد و با اطلاعات قبلي به دست آمده مبادرت به گرفتن عكس كنيم. و دقت كنيم در اين حالت دوربين بايد در حالت تنظيم دستي باشد. اگر در عكاسي ضدنور از حالت‌هاي اتوماتيك دوربين خود استفاده كنيد، سوژه به صورت سياه ثبت خواهد شد و اطراف آن نوري هاله مانند به وجود مي‌آيد.

دنياي ضدنور، دنيايي از تصاوير گويا و شناور در نور و سايه است. كاربرد شيوه و تكنيك ضدنور موضوع‌هاي عادي را به سوژه‌هاي فوق‌العاده و صحنه‌هاي معمولي را به تصاوير شگفت‌انگيز و به يادماندني تبديل مي‌كند.

آموزش عكاسي (قسمت دهم)

نور طبيعي

عكسبرداري از چهره اشخاص در زير نور مستقيم آفتاب همواره سايه‌هاي شديدي روي صورت ايجاد مي‌كند كه معمولاً از زيبايي تصوير مي‌كاهد، در دياگرام مقابل نحوه عكسبرداري در زير نور خورشيد «يك منبع نور» به وضوح نشان داده شده است باتوجه به ثابت بودن سوژه و منبع نور به زواياي مختلف دوربين و عكس‌هاي حاصله دقت نمائيد.

دوربين شماره 1: نورخورشيد دقيقاً پشت‌سر عكاس قرار دارد و مستقيماً به چهره مي‌تابد معمولاً عموم مردم فكر مي‌كنند كه اين روش بهترين روش است، اما همانطوري‌كه مي‌بينيد در عكس حاصله به علت تابش مستقيم نور بر روي صورت اولاً جزئيات موضوع از بين رفته و سايه‌هاي ابرو و بيني بر روي چشم‌ها و لب افتاده و سوژه نيز مجبور است براي محافظت از نور كمي چشم‌هاي خود را ببندد. اين روش براي عكاسي از چهره به هيچ عنوان مناسب نمي‌باشد.

 2  1

34

دوربين شماره 2 و 4: نور از پهلو «سمت راست يا چپ موضوع» به سوژه تابيده است، نتيجه اينكه يك طرف سوژه داراي نور زياد و طرف ديگر داراي نور كم مي‌باشد در اين روش به علت اختلاف نور زياد، سوژه برجسته‌تر از حالت قبل «دوربين شماره 1» نشان داده مي‌شود و مشكل سايه‌هاي روي صورت نيز تا حدي مرتفع شده است و عكس به نسبت بهتر است.

دوربين شماره 3: در اين حالت دوربين مستقيماً روبه‌روي خورشيد قرار گرفته و نورخورشيد از پشت به موضوع مي‌تابد و باعث عمق دادن و برجسته نشان دادن موضوع شده است و از طرفي از سايه‌هاي روي صورت نيز خبري نيست و عكس زيبايي ثبت شده است.

اگر از حالت‌هاي اتوماتيك دوربين براي ثبت چنين عكس‌هايي استفاده مي‌كنيد به خاطر داشته باشيد ديافراگم را 2‌درجه بازتر نمايند يا اينكه از فلاش استفاده نماييد در غير اين صورت سوژه به صورت تاريك ثبت خواهد شد. اين روش عكاسي به روش عكاسي ضدنور مشهور مي‌باشد كه در شماره بعد راجع به آن صحبت خواهيم كرد.